Overblog
Segui questo blog Administration + Create my blog
28 agosto 2014 4 28 /08 /agosto /2014 12:32

Onz'annu pro sos mortos est usàntzia

de fagher s'imbisita in tzimitoriu

onz'unu deet aer sa criantzia,

onz'unu deet aer su degòriu.

E gai puntuale in custa die

de custa pibiosa e trist'ammenta,

deo puru b'ando e addronno asie

sa lastra de granitu a tia Larenta.

Ocannu m'est sutzessa un'arriscada...

Apenas acontzadu s'intiazu

(Madonna) si bi pesso, it'assalciada!

Ma poi leei animu e corazu.

Su fatu est custu; devides ischire

chi fit gia s'ora de sa tancadura

e calmu aviadu pro ch'essire

daio s'oju a carchi sepurtura.

"Innoghe drommit nobile marchesu

signore de Rovigu e de Bellunu,

ardimentosu eroe, mai arresu,

mortu s'11 maju 'e su 31."

S'istemma, una corona pro cugutu...

...suta una rughe fata 'e lampadinas,

tres matules de rosas, list'e lutu,

candelas lampaneddas, ses lantinas.

Tumba ben'azecada... de signore!

Acultzu b'at un'atera tumbita

abbandonada, manc'unu fiore

e pro sinzale solu una rughita.

Subra sa rughe, apenas si legiat:

"Palasole Umbrosu - mundadore."

Bidende-la, ite pena mi faghiat,

cust'est mortu e manc'unu lugore!

E cust'est bida! Mi marteddaiat...

chie tantos bantos e chie suore!

E custu disgrasciadu, lu creiat,

in cuddu mundu puru pedidore?

Intantu tra ramuzos de penseri

mesanote tocheit legend'atitos

e gia restei intro prejoneri,

mortu 'e timòria tra sos muculitos.

Però ite che miro dae atesu?

Duas umbras benner a sa parte mia...

chi mi pedei: - no apo cumpresu...

drommo, ischidu o est fantasia?

Ma cale fantasia! fit su marchesi,

a cilindru, bajocu cun cabbanu;

issegus, une bestid'a furesi,

a fragu malu e cun s'iscoba in manu.

E cussu est ti' Umbrosu paru paru...

su chi fateit bida mundadora.

In custu fatu deo non bidei giaru,

sun mortos e recuint a cust'ora?

Podiant esser guasi a unu prammu,

chi su marchesu s'arreeit de botu,

si bortat pianu pianu, calmu calmu,

nende a ti' Umbrosu: "Giovinotu!

Nademi bois si, vile mortorzu,

chin cale atza azis interradu

abbirgonzende me, cun bostru corzu

acurtzu a mie chi so blasonadu!

Classe e zenia andat rispetada

ma bois brinchezis sotziu e comunarzu:

s'ispoza gia cheriat carrarzada

ma interrada in su muntonarzu!

Agguantare non lu poto in dossu

su bostru pudidosu bighinadu

faghide mediu de chircare fossu

tra zente bostra, tra su bostru gradu."

"Signor marchesu, no est gulpa mia,

deo non bos daia custu tortu;

muzere mia a fatu fizilia,

ite podia fagher si so mortu?

Si fio biu bos faghia cuntentu,

aia chiliradu sultim'ossu

e propriu como mi, in su mamentu

tramunaio in àteru fossu."

"E tando ite isetas castigadu,

chi s'ira mia isorvat sa cussèntzia?

Si non fio istadu tituladu,

aio gia mustradu violèntzia!"

"Faghe-mi l'ider custa violentzia...

Marchè a l'ischis chi m'as iscociadu,

si m'inaspris e perdo sa passentzia,

m'ismentigo chi so mort'e faladu!

Ma chie crees d'esser... unu deus?

Innoghe, l'ischis chi semus chepare?

Mortu ses tue e deo, male e peus;

totu semus mantessi tale e cale."

"Porcu ischifosu! Prite a cara inghisa

paragonas a mie ch'apei nadales

de nobilia nodida e pretzisa

de nd'aer imbidia printzipes reales?"

"Cale Nadale, Pasca, Epifania!

In conca ficadi-lu chen'apellu

ca ses balu malaid'e barrosia.

A l'ischis it'est morte? unu livellu.

Res e zuighes, omines de seru,

passende giaga de ultim'afrontu

perdent bida cun nome chen'isperu;

no ti las fatu balu custu contu?

Pone-mi mente, sessa custos frios,

suporta, lass'istare non t'importe'.

Sas bufonadas las faghent sos bios,

nois semus sàbios... terachias de morte!

Antonio Altana

48 min

'A livella de Toto' bortada in loguderesu (altana)

Onz'annu pro sos mortos est usàntzia
de fagher s'imbisita in tzimitoriu
onz'unu deet aer sa criantzia,
onz'unu deet aer su degòriu.

E gai puntuale in custa die
de custa pibiosa e trist'ammenta,
deo puru b'ando e addronno asie
sa lastra de granitu a tia Larenta.

Ocannu m'est sutzessa un'arriscada...
Apenas acontzadu s'intiazu
(Madonna) si bi pesso, it'assalciada!
Ma poi leei animu e corazu.

Su fatu est custu; devides ischire
chi fit gia s'ora de sa tancadura
e calmu aviadu pro ch'essire
daio s'oju a carchi sepurtura.

"Innoghe drommit nobile marchesu
signore de Rovigu e de Bellunu,
ardimentosu eroe, mai arresu,
mortu s'11 maju 'e su 31."

S'istemma, una corona pro cugutu...
...suta una rughe fata 'e lampadinas,
tres matules de rosas, list'e lutu,
candelas lampaneddas, ses lantinas.

Tumba ben'azecada... de signore!
Acultzu b'at un'atera tumbita
abbandonada, manc'unu fiore
e pro sinzale solu una rughita.

Subra sa rughe, apenas si legiat:
"Palasole Umbrosu - mundadore."
Bidende-la, ite pena mi faghiat,
cust'est mortu e manc'unu lugore!

E cust'est bida! Mi marteddaiat...
chie tantos bantos e chie suore!
E custu disgrasciadu, lu creiat,
in cuddu mundu puru pedidore?

Intantu tra ramuzos de penseri
mesanote tocheit legend'atitos
e gia restei intro prejoneri,
mortu 'e timòria tra sos muculitos.

Però ite che miro dae atesu?
Duas umbras benner a sa parte mia...
chi mi pedei: - no apo cumpresu...
drommo, ischidu o est fantasia?

Ma cale fantasia! fit su marchesi,
a cilindru, bajocu cun cabbanu;
issegus, une bestid'a furesi,
a fragu malu e cun s'iscoba in manu.

E cussu est ti' Umbrosu paru paru...
su chi fateit bida mundadora.
In custu fatu deo non bidei giaru,
sun mortos e recuint a cust'ora?

Podiant esser guasi a unu prammu,
chi su marchesu s'arreeit de botu,
si bortat pianu pianu, calmu calmu,
nende a ti' Umbrosu: "Giovinotu!

Nademi bois si, vile mortorzu,
chin cale atza azis interradu
abbirgonzende me, cun bostru corzu
acurtzu a mie chi so blasonadu!

Classe e zenia andat rispetada
ma bois brinchezis sotziu e comunarzu:
s'ispoza gia cheriat carrarzada
ma interrada in su muntonarzu!

Agguantare non lu poto in dossu
su bostru pudidosu bighinadu
faghide mediu de chircare fossu
tra zente bostra, tra su bostru gradu."

"Signor marchesu, no est gulpa mia,
deo non bos daia custu tortu;
muzere mia a fatu fizilia,
ite podia fagher si so mortu?

Si fio biu bos faghia cuntentu,
aia chiliradu sultim'ossu
e propriu como mi, in su mamentu
tramunaio in àteru fossu."

"E tando ite isetas castigadu,
chi s'ira mia isorvat sa cussèntzia?
Si non fio istadu tituladu,
aio gia mustradu violèntzia!"

"Faghe-mi l'ider custa violentzia...
Marchè a l'ischis chi m'as iscociadu,
si m'inaspris e perdo sa passentzia,
m'ismentigo chi so mort'e faladu!

Ma chie crees d'esser... unu deus?
Innoghe, l'ischis chi semus chepare?
Mortu ses tue e deo, male e peus;
totu semus mantessi tale e cale."

"Porcu ischifosu! Prite a cara inghisa
paragonas a mie ch'apei nadales
de nobilia nodida e pretzisa
de nd'aer imbidia printzipes reales?"

"Cale Nadale, Pasca, Epifania!
In conca ficadi-lu chen'apellu
ca ses balu malaid'e barrosia.
A l'ischis it'est morte? unu livellu.

Res e zuighes, omines de seru,
passende giaga de ultim'afrontu
perdent bida cun nome chen'isperu;
no ti las fatu balu custu contu?

Pone-mi mente, sessa custos frios,
suporta, lass'istare non t'importe'.
Sas bufonadas las faghent sos bios,
nois semus sàbios... terachias de morte!

48 min

'A livella de Toto' bortada in loguderesu (altana)

Onz'annu pro sos mortos est usàntzia
de fagher s'imbisita in tzimitoriu
onz'unu deet aer sa criantzia,
onz'unu deet aer su degòriu.

E gai puntuale in custa die
de custa pibiosa e trist'ammenta,
deo puru b'ando e addronno asie
sa lastra de granitu a tia Larenta.

Ocannu m'est sutzessa un'arriscada...
Apenas acontzadu s'intiazu
(Madonna) si bi pesso, it'assalciada!
Ma poi leei animu e corazu.

Su fatu est custu; devides ischire
chi fit gia s'ora de sa tancadura
e calmu aviadu pro ch'essire
daio s'oju a carchi sepurtura.

"Innoghe drommit nobile marchesu
signore de Rovigu e de Bellunu,
ardimentosu eroe, mai arresu,
mortu s'11 maju 'e su 31."

S'istemma, una corona pro cugutu...
...suta una rughe fata 'e lampadinas,
tres matules de rosas, list'e lutu,
candelas lampaneddas, ses lantinas.

Tumba ben'azecada... de signore!
Acultzu b'at un'atera tumbita
abbandonada, manc'unu fiore
e pro sinzale solu una rughita.

Subra sa rughe, apenas si legiat:
"Palasole Umbrosu - mundadore."
Bidende-la, ite pena mi faghiat,
cust'est mortu e manc'unu lugore!

E cust'est bida! Mi marteddaiat...
chie tantos bantos e chie suore!
E custu disgrasciadu, lu creiat,
in cuddu mundu puru pedidore?

Intantu tra ramuzos de penseri
mesanote tocheit legend'atitos
e gia restei intro prejoneri,
mortu 'e timòria tra sos muculitos.

Però ite che miro dae atesu?
Duas umbras benner a sa parte mia...
chi mi pedei: - no apo cumpresu...
drommo, ischidu o est fantasia?

Ma cale fantasia! fit su marchesi,
a cilindru, bajocu cun cabbanu;
issegus, une bestid'a furesi,
a fragu malu e cun s'iscoba in manu.

E cussu est ti' Umbrosu paru paru...
su chi fateit bida mundadora.
In custu fatu deo non bidei giaru,
sun mortos e recuint a cust'ora?

Podiant esser guasi a unu prammu,
chi su marchesu s'arreeit de botu,
si bortat pianu pianu, calmu calmu,
nende a ti' Umbrosu: "Giovinotu!

Nademi bois si, vile mortorzu,
chin cale atza azis interradu
abbirgonzende me, cun bostru corzu
acurtzu a mie chi so blasonadu!

Classe e zenia andat rispetada
ma bois brinchezis sotziu e comunarzu:
s'ispoza gia cheriat carrarzada
ma interrada in su muntonarzu!

Agguantare non lu poto in dossu
su bostru pudidosu bighinadu
faghide mediu de chircare fossu
tra zente bostra, tra su bostru gradu."

"Signor marchesu, no est gulpa mia,
deo non bos daia custu tortu;
muzere mia a fatu fizilia,
ite podia fagher si so mortu?

Si fio biu bos faghia cuntentu,
aia chiliradu sultim'ossu
e propriu como mi, in su mamentu
tramunaio in àteru fossu."

"E tando ite isetas castigadu,
chi s'ira mia isorvat sa cussèntzia?
Si non fio istadu tituladu,
aio gia mustradu violèntzia!"

"Faghe-mi l'ider custa violentzia...
Marchè a l'ischis chi m'as iscociadu,
si m'inaspris e perdo sa passentzia,
m'ismentigo chi so mort'e faladu!

Ma chie crees d'esser... unu deus?
Innoghe, l'ischis chi semus chepare?
Mortu ses tue e deo, male e peus;
totu semus mantessi tale e cale."

"Porcu ischifosu! Prite a cara inghisa
paragonas a mie ch'apei nadales
de nobilia nodida e pretzisa
de nd'aer imbidia printzipes reales?"

"Cale Nadale, Pasca, Epifania!
In conca ficadi-lu chen'apellu
ca ses balu malaid'e barrosia.
A l'ischis it'est morte? unu livellu.

Res e zuighes, omines de seru,
passende giaga de ultim'afrontu
perdent bida cun nome chen'isperu;
no ti las fatu balu custu contu?

Pone-mi mente, sessa custos frios,
suporta, lass'istare non t'importe'.
Sas bufonadas las faghent sos bios,
nois semus sàbios... terachias de morte!

Condividi post
Repost0
27 aprile 2014 7 27 /04 /aprile /2014 11:13
(libera traduiscione de una 
    poesia de Pasolini)

 

 

Es difitzile cun frases de fizu
narrer a coro sos mios assimizos.
Tue sol’in mundu connoschias manizos,
de su chi fio, innanti ‘e sos amores.
Pro cussu naro, ischire sun dolores:
ca intro grascias tuas apo peleas.
Che tue non bi ndat. Asi sun reas
de soledade, dies a biver dadas.
Non cherzo d’esser solu, ca bramadas
istimas, cale boida carena
s’ànima m’est in te, in donzi vena,
sende mam’e amore isciau a tie:
tota sa pitzinnia isteit asie
chena remediu, de impignu immensu.
Manera pro nde suer de bida sensu,
unica tinta e forma, como acabbu.
Subrabivimu: est su grae ingabbu
de una lanza bida a sensu vanu.
Ti suplico... de morte fue s'afabbu,
chi tegus so in su venturu Eranu.
Condividi post
Repost0
20 aprile 2013 6 20 /04 /aprile /2013 02:54

Santu Martine 

Sa neul'in punta 'e coddos,

pigat allentorende

e maistru ispinghende,

buliat unda in mare.

 

Ma in carreras de burgu

tra cubas in buddores

de binu sos nuscores

faghet zent'allegrare.

 

Girat in linn'alluta

s'ispidu a tracheddadas:

catzadore a miradas

fissu in soglia a frusciare.

 

Tra rujores de nues

frotas de bujas aes

che disterradas graes

in pesperu pessare.

 

Altana

Condividi post
Repost0
7 aprile 2013 7 07 /04 /aprile /2013 21:58

 

Ruet su piuere

subra manos acucuruddadas de vida

e pibinidas de rasposos ammentos

iscumbinana

cust'atunzu calmu.

Intendo iscuder passos graes

subra annos currumpidos,

veridades implacabiles

pressana

in infinidos isetos.

Uesisiat chi sias

deo bi tep'essser

asa a intender ancora nuscu arcanu

de s'umbra bitulera

e in su mudore de unu sulu de amore

apo a redisegnare

biaitore de cuss'asu

mai ismentigadu. Altana

 

Ci sarò (di Angelica Piras)

Cade polvere
sulle mani colme di vita
e briciole di ruvidi ricordi
disordinano
quest'autunno mite.
Sento battere passi grevi
sopra anni corrotti,
verità implacabili
premono
sull'interminabile attesa.
Ovunque sarai
io ci sarò
sentirai ancora il profumo arcano
dell'ombra randagia
e nel silenzio di un soffio d'amore
ridisegnerò
l'azzurro di quel bacio
mai dimenticato.

Condividi post
Repost0
18 marzo 2013 1 18 /03 /marzo /2013 03:17

S'ainu filosofu (traduida da una poesia de Trilusssa)

"Boga su su passu, ajò move su troto!"

Intende s'ainu, trajinende carru

e tirend'in balciada a pius-non-poto.

" A balla! De tirare ja nd'as aju"

-li neit su cane - E a ue olas?-

-Ciuto giornales a su butegaju,

li rispondeit, e sun duas alzolas

chi sas costas m'assejan

ca tiro a isse e ballas de giornales...

- E a l'ischis de cales? -

-No, ma isco chi pesan!-

Lestru, su cane inteligente e praticu,

abbait bene e narat: apo idu:

si tratat de Avvenire Democraticu

ch'istampat sos dissignos de partidu,

e de su chi non podet ispatzare,

nde faghet ballas pro imboligare.

 

S'ainu l'isconculeit; ma poi s'abbasciat

suta sas balasciadas de padronu,

ca cand'in costas intendet su sonu,

a tota sa carena si ch'imbrasciat.

Tand'est chi pessat: "Sa Democratzia

est sempr'istada sa ruina mia!"  

Altana

Condividi post
Repost0
14 dicembre 2012 5 14 /12 /dicembre /2012 16:15


L’inverno aveva rinfrescato anche
il colore delle rocce. Dai monti scendevano,
vene d’argento, mille rivoletti silenziosi,
scintillanti tra il verde vivido dell’erba.
Il torrente sussultava in fondo alla valle tra
i peschi e i mandorli fioriti, E tutto ’era puro,
giovane, fresco, sotto la luce argentea del cielo.

 
(Grazia Deledda)


Su eranu

(bortadu in otava dae altana)

Cun s'intentu de fagher onore a Grascedda.

 

Sierru fritu aiat isfriscadu

finas cussu colore de sa roca.

Dae sas venas  de monte impratadu,

milli rizolos a su toca toca

falana mudos cun s'ischentiddadu

riflessu sou chi tra birde imbroca'

trainu tra mudores dende zelu

a fiores de adde e lugh'e chelu. 

Condividi post
Repost0
8 dicembre 2012 6 08 /12 /dicembre /2012 18:29

 

Iscadenada da una poesia de baudelaire.

Antoni Altana.


Bisos de luna misera in fuire:

che donosa cun chiza in pumas tentas,

carignat lebia a manos disatentas

sas titas tundas prima 'e si drommire,

 

issa tra dossu 'e sedas, moddes, lentas

esporat1 grae isanimu, acudire,

sighende fadas pro poder oddire

brotos de chelu cun rosas cuntentas.

 

Cantas bortas tra viscios suos a cua,

ruet lagrim'in terra, e su poeta

noturnu coglit cun mistica crua

 

in junta 'e manu, sinchera tracheta

ch'irrajat che opale, nida fua

furad'a sole ca coro l'iseta'.

 

1) esprimere, esternare

Condividi post
Repost0
18 ottobre 2012 4 18 /10 /ottobre /2012 23:26

 

Leala a sa seria

comente faghet s'iscoiatulu, pro esempru,

chena aspetare-ti nudda

dae fora o a cudd'ala de mundu.

Non as'aer ateru che biver.

Sa vida non est una bruglia.

Leala seriamente

ma seria a tale puntu

chi postu a cara a muru, pro esempru, a manos ligadas,

o intro unu laboratoriu

chin su camice biancu e ispijitos mannos,

tue morzas in modu chi vivan sos omines,

sos omines de sos cales non asa a connoscher sa cara, e asa a morrer ischende

chi nudda est pius bellu, pius beru de sa vida.

Leala seriamente

ma seriu a tale puntu

chi a setant'annos, pro esempru, asa a piantare

alvore de olia

non pro chi resten a fizos tuos

ma ca non asa a creer a sa morte

puru timende-la,

e sa vida at a pesare de pius in s'istadea.

Condividi post
Repost0
12 ottobre 2012 5 12 /10 /ottobre /2012 23:41

 

Complitze de rebeldes, mi, gia sa lebia sera

a passitos de lupu acudit che una ladra;

lentu si tancat chelu, che grande isterrimenta,

e una fera in s'omine si moet, abbramida e noa.

O dulche sera, pannu de chie, non cuat,

sos isballados bratzos mirendesi, podet narrer:

"oje s'est tribagliadu", tue chi ischis cossolare

animas tribuladas dae sas penas pius ranchidas,

s'operaju revessu chi gia mujat sos chizos,

s'operaju chi muju torrat a isterrimenta!

Pesantemente, intantu, in aeras grefas de bujos

diaulos s'ischidan che-i sos bancheris,

e tra iscuritos e cobelturas a sa tzega si etan.

In carreras, tra lumes chi sa bora turmentat,

s'allughet su Meretriciu, e s'iscavat, a manera

de unu frommijalzu, milli labirintos e arrundos,

abbelzendesi totue calchi aidu cuadu,

comente cabulat in s'umbra chie achivit altura,

e in coa de ludu de sas biddas marturiadas

a s'acua movende-si, che-i s'elme in su pane.

Innoghe e cuddae s'intenden coghinas a isalenu,

e muilende teatros, e orchestras a ruscida;

como; in combuta, ponen tramposos e bagassas,

su pê in locales ue su giogu, sas suas giojas cuntzedit,

mentres ladros, chi no an posa ne lastima,

oldinzan issos puru, e pianu ispinghen

e fortzan sas portas e illichidan casciafortes segadas,

pro biver calchi die e bestire s'amante.

Tancadi in te in custu nodidu mamentu, o mia anima;

ignora gridos chi pigan dae sa via.

Custa est s'ora chi acreschet ispasimos de male,

e de suspiros e supos pienat s'ispidale,

cando su comune isperrumu a unu a unu ingullet

sos morentes, abbrancados dae mischina note.

Mai pius pro issos, a sera, nuscosu manigu,

ne, acurtzu a su fogu, una cara de femina in s'istantzia...

De su restu, sos pius no an mancu connotu

su bene de una domo, no an mai bividu.

Condividi post
Repost0
12 ottobre 2012 5 12 /10 /ottobre /2012 14:47


Cantu pius tanco s'oju, menzus bidet,

prite onzi die mirat cosas vanas;

ma cando drommo, in bijones mirat

a tie, ch'imbujados tuos lugores,

mandan allutas dritas in s'iscuru.

 

Tando tue chin s'umbra, umbras allughes;

cale iscena diciosa diat frimmare

raglias de s'umbra tua

in avreschìda ia chin lughe giara,

cando a turpas umbra tua s'atzendet!

 

Tando naro, beneitos ojos mios,

idende a tie in sa die vivente,

cando in morta note, bella umbra

tua imperfeta,

pro mesu 'e graes ijones, in tzegos ojo

pasat!

 

E donzi die sun notes a las bider,

fintzas a bider a tie;

e notes, dies atzesas, cando ijones

si mustran  bias a mie.  

Condividi post
Repost0