Onz'annu pro sos mortos est usàntzia
de fagher s'imbisita in tzimitoriu
onz'unu deet aer sa criantzia,
onz'unu deet aer su degòriu.
E gai puntuale in custa die
de custa pibiosa e trist'ammenta,
deo puru b'ando e addronno asie
sa lastra de granitu a tia Larenta.
Ocannu m'est sutzessa un'arriscada...
Apenas acontzadu s'intiazu
(Madonna) si bi pesso, it'assalciada!
Ma poi leei animu e corazu.
Su fatu est custu; devides ischire
chi fit gia s'ora de sa tancadura
e calmu aviadu pro ch'essire
daio s'oju a carchi sepurtura.
"Innoghe drommit nobile marchesu
signore de Rovigu e de Bellunu,
ardimentosu eroe, mai arresu,
mortu s'11 maju 'e su 31."
S'istemma, una corona pro cugutu...
...suta una rughe fata 'e lampadinas,
tres matules de rosas, list'e lutu,
candelas lampaneddas, ses lantinas.
Tumba ben'azecada... de signore!
Acultzu b'at un'atera tumbita
abbandonada, manc'unu fiore
e pro sinzale solu una rughita.
Subra sa rughe, apenas si legiat:
"Palasole Umbrosu - mundadore."
Bidende-la, ite pena mi faghiat,
cust'est mortu e manc'unu lugore!
E cust'est bida! Mi marteddaiat...
chie tantos bantos e chie suore!
E custu disgrasciadu, lu creiat,
in cuddu mundu puru pedidore?
Intantu tra ramuzos de penseri
mesanote tocheit legend'atitos
e gia restei intro prejoneri,
mortu 'e timòria tra sos muculitos.
Però ite che miro dae atesu?
Duas umbras benner a sa parte mia...
chi mi pedei: - no apo cumpresu...
drommo, ischidu o est fantasia?
Ma cale fantasia! fit su marchesi,
a cilindru, bajocu cun cabbanu;
issegus, une bestid'a furesi,
a fragu malu e cun s'iscoba in manu.
E cussu est ti' Umbrosu paru paru...
su chi fateit bida mundadora.
In custu fatu deo non bidei giaru,
sun mortos e recuint a cust'ora?
Podiant esser guasi a unu prammu,
chi su marchesu s'arreeit de botu,
si bortat pianu pianu, calmu calmu,
nende a ti' Umbrosu: "Giovinotu!
Nademi bois si, vile mortorzu,
chin cale atza azis interradu
abbirgonzende me, cun bostru corzu
acurtzu a mie chi so blasonadu!
Classe e zenia andat rispetada
ma bois brinchezis sotziu e comunarzu:
s'ispoza gia cheriat carrarzada
ma interrada in su muntonarzu!
Agguantare non lu poto in dossu
su bostru pudidosu bighinadu
faghide mediu de chircare fossu
tra zente bostra, tra su bostru gradu."
"Signor marchesu, no est gulpa mia,
deo non bos daia custu tortu;
muzere mia a fatu fizilia,
ite podia fagher si so mortu?
Si fio biu bos faghia cuntentu,
aia chiliradu sultim'ossu
e propriu como mi, in su mamentu
tramunaio in àteru fossu."
"E tando ite isetas castigadu,
chi s'ira mia isorvat sa cussèntzia?
Si non fio istadu tituladu,
aio gia mustradu violèntzia!"
"Faghe-mi l'ider custa violentzia...
Marchè a l'ischis chi m'as iscociadu,
si m'inaspris e perdo sa passentzia,
m'ismentigo chi so mort'e faladu!
Ma chie crees d'esser... unu deus?
Innoghe, l'ischis chi semus chepare?
Mortu ses tue e deo, male e peus;
totu semus mantessi tale e cale."
"Porcu ischifosu! Prite a cara inghisa
paragonas a mie ch'apei nadales
de nobilia nodida e pretzisa
de nd'aer imbidia printzipes reales?"
"Cale Nadale, Pasca, Epifania!
In conca ficadi-lu chen'apellu
ca ses balu malaid'e barrosia.
A l'ischis it'est morte? unu livellu.
Res e zuighes, omines de seru,
passende giaga de ultim'afrontu
perdent bida cun nome chen'isperu;
no ti las fatu balu custu contu?
Pone-mi mente, sessa custos frios,
suporta, lass'istare non t'importe'.
Sas bufonadas las faghent sos bios,
nois semus sàbios... terachias de morte!
'A livella de Toto' bortada in loguderesu (altana)
Onz'annu pro sos mortos est usàntzia
de fagher s'imbisita in tzimitoriu
onz'unu deet aer sa criantzia,
onz'unu deet aer su degòriu.
E gai puntuale in custa die
de custa pibiosa e trist'ammenta,
deo puru b'ando e addronno asie
sa lastra de granitu a tia Larenta.
Ocannu m'est sutzessa un'arriscada...
Apenas acontzadu s'intiazu
(Madonna) si bi pesso, it'assalciada!
Ma poi leei animu e corazu.
Su fatu est custu; devides ischire
chi fit gia s'ora de sa tancadura
e calmu aviadu pro ch'essire
daio s'oju a carchi sepurtura.
"Innoghe drommit nobile marchesu
signore de Rovigu e de Bellunu,
ardimentosu eroe, mai arresu,
mortu s'11 maju 'e su 31."
S'istemma, una corona pro cugutu...
...suta una rughe fata 'e lampadinas,
tres matules de rosas, list'e lutu,
candelas lampaneddas, ses lantinas.
Tumba ben'azecada... de signore!
Acultzu b'at un'atera tumbita
abbandonada, manc'unu fiore
e pro sinzale solu una rughita.
Subra sa rughe, apenas si legiat:
"Palasole Umbrosu - mundadore."
Bidende-la, ite pena mi faghiat,
cust'est mortu e manc'unu lugore!
E cust'est bida! Mi marteddaiat...
chie tantos bantos e chie suore!
E custu disgrasciadu, lu creiat,
in cuddu mundu puru pedidore?
Intantu tra ramuzos de penseri
mesanote tocheit legend'atitos
e gia restei intro prejoneri,
mortu 'e timòria tra sos muculitos.
Però ite che miro dae atesu?
Duas umbras benner a sa parte mia...
chi mi pedei: - no apo cumpresu...
drommo, ischidu o est fantasia?
Ma cale fantasia! fit su marchesi,
a cilindru, bajocu cun cabbanu;
issegus, une bestid'a furesi,
a fragu malu e cun s'iscoba in manu.
E cussu est ti' Umbrosu paru paru...
su chi fateit bida mundadora.
In custu fatu deo non bidei giaru,
sun mortos e recuint a cust'ora?
Podiant esser guasi a unu prammu,
chi su marchesu s'arreeit de botu,
si bortat pianu pianu, calmu calmu,
nende a ti' Umbrosu: "Giovinotu!
Nademi bois si, vile mortorzu,
chin cale atza azis interradu
abbirgonzende me, cun bostru corzu
acurtzu a mie chi so blasonadu!
Classe e zenia andat rispetada
ma bois brinchezis sotziu e comunarzu:
s'ispoza gia cheriat carrarzada
ma interrada in su muntonarzu!
Agguantare non lu poto in dossu
su bostru pudidosu bighinadu
faghide mediu de chircare fossu
tra zente bostra, tra su bostru gradu."
"Signor marchesu, no est gulpa mia,
deo non bos daia custu tortu;
muzere mia a fatu fizilia,
ite podia fagher si so mortu?
Si fio biu bos faghia cuntentu,
aia chiliradu sultim'ossu
e propriu como mi, in su mamentu
tramunaio in àteru fossu."
"E tando ite isetas castigadu,
chi s'ira mia isorvat sa cussèntzia?
Si non fio istadu tituladu,
aio gia mustradu violèntzia!"
"Faghe-mi l'ider custa violentzia...
Marchè a l'ischis chi m'as iscociadu,
si m'inaspris e perdo sa passentzia,
m'ismentigo chi so mort'e faladu!
Ma chie crees d'esser... unu deus?
Innoghe, l'ischis chi semus chepare?
Mortu ses tue e deo, male e peus;
totu semus mantessi tale e cale."
"Porcu ischifosu! Prite a cara inghisa
paragonas a mie ch'apei nadales
de nobilia nodida e pretzisa
de nd'aer imbidia printzipes reales?"
"Cale Nadale, Pasca, Epifania!
In conca ficadi-lu chen'apellu
ca ses balu malaid'e barrosia.
A l'ischis it'est morte? unu livellu.
Res e zuighes, omines de seru,
passende giaga de ultim'afrontu
perdent bida cun nome chen'isperu;
no ti las fatu balu custu contu?
Pone-mi mente, sessa custos frios,
suporta, lass'istare non t'importe'.
Sas bufonadas las faghent sos bios,
nois semus sàbios... terachias de morte!
'A livella de Toto' bortada in loguderesu (altana)
Onz'annu pro sos mortos est usàntzia
de fagher s'imbisita in tzimitoriu
onz'unu deet aer sa criantzia,
onz'unu deet aer su degòriu.
E gai puntuale in custa die
de custa pibiosa e trist'ammenta,
deo puru b'ando e addronno asie
sa lastra de granitu a tia Larenta.
Ocannu m'est sutzessa un'arriscada...
Apenas acontzadu s'intiazu
(Madonna) si bi pesso, it'assalciada!
Ma poi leei animu e corazu.
Su fatu est custu; devides ischire
chi fit gia s'ora de sa tancadura
e calmu aviadu pro ch'essire
daio s'oju a carchi sepurtura.
"Innoghe drommit nobile marchesu
signore de Rovigu e de Bellunu,
ardimentosu eroe, mai arresu,
mortu s'11 maju 'e su 31."
S'istemma, una corona pro cugutu...
...suta una rughe fata 'e lampadinas,
tres matules de rosas, list'e lutu,
candelas lampaneddas, ses lantinas.
Tumba ben'azecada... de signore!
Acultzu b'at un'atera tumbita
abbandonada, manc'unu fiore
e pro sinzale solu una rughita.
Subra sa rughe, apenas si legiat:
"Palasole Umbrosu - mundadore."
Bidende-la, ite pena mi faghiat,
cust'est mortu e manc'unu lugore!
E cust'est bida! Mi marteddaiat...
chie tantos bantos e chie suore!
E custu disgrasciadu, lu creiat,
in cuddu mundu puru pedidore?
Intantu tra ramuzos de penseri
mesanote tocheit legend'atitos
e gia restei intro prejoneri,
mortu 'e timòria tra sos muculitos.
Però ite che miro dae atesu?
Duas umbras benner a sa parte mia...
chi mi pedei: - no apo cumpresu...
drommo, ischidu o est fantasia?
Ma cale fantasia! fit su marchesi,
a cilindru, bajocu cun cabbanu;
issegus, une bestid'a furesi,
a fragu malu e cun s'iscoba in manu.
E cussu est ti' Umbrosu paru paru...
su chi fateit bida mundadora.
In custu fatu deo non bidei giaru,
sun mortos e recuint a cust'ora?
Podiant esser guasi a unu prammu,
chi su marchesu s'arreeit de botu,
si bortat pianu pianu, calmu calmu,
nende a ti' Umbrosu: "Giovinotu!
Nademi bois si, vile mortorzu,
chin cale atza azis interradu
abbirgonzende me, cun bostru corzu
acurtzu a mie chi so blasonadu!
Classe e zenia andat rispetada
ma bois brinchezis sotziu e comunarzu:
s'ispoza gia cheriat carrarzada
ma interrada in su muntonarzu!
Agguantare non lu poto in dossu
su bostru pudidosu bighinadu
faghide mediu de chircare fossu
tra zente bostra, tra su bostru gradu."
"Signor marchesu, no est gulpa mia,
deo non bos daia custu tortu;
muzere mia a fatu fizilia,
ite podia fagher si so mortu?
Si fio biu bos faghia cuntentu,
aia chiliradu sultim'ossu
e propriu como mi, in su mamentu
tramunaio in àteru fossu."
"E tando ite isetas castigadu,
chi s'ira mia isorvat sa cussèntzia?
Si non fio istadu tituladu,
aio gia mustradu violèntzia!"
"Faghe-mi l'ider custa violentzia...
Marchè a l'ischis chi m'as iscociadu,
si m'inaspris e perdo sa passentzia,
m'ismentigo chi so mort'e faladu!
Ma chie crees d'esser... unu deus?
Innoghe, l'ischis chi semus chepare?
Mortu ses tue e deo, male e peus;
totu semus mantessi tale e cale."
"Porcu ischifosu! Prite a cara inghisa
paragonas a mie ch'apei nadales
de nobilia nodida e pretzisa
de nd'aer imbidia printzipes reales?"
"Cale Nadale, Pasca, Epifania!
In conca ficadi-lu chen'apellu
ca ses balu malaid'e barrosia.
A l'ischis it'est morte? unu livellu.
Res e zuighes, omines de seru,
passende giaga de ultim'afrontu
perdent bida cun nome chen'isperu;
no ti las fatu balu custu contu?
Pone-mi mente, sessa custos frios,
suporta, lass'istare non t'importe'.
Sas bufonadas las faghent sos bios,
nois semus sàbios... terachias de morte!