Overblog
Segui questo blog Administration + Create my blog
14 gennaio 2014 2 14 /01 /gennaio /2014 03:24

Che’ su sole in s’abréschida ‘e sa vida

accherada ti ses in custu coro,
prenàndelu ‘e sa lughe chi cheria,
cando in àndalas, solu, m’ismarria,
attraessande tottus sos insoro
ordiminzos, in chirca ‘e un’essida.

Ch’as dissipadu in altu cussa nue
chi donzi ghia mi che fit cuande,
in cussu chelu chi prùs non bidia.
Fit gai, tando, custa vida mia,
prena de milli dudas, chi chircande
fin calch’ispera, chena ischire inue.

Attesu mi pariat donzi gosu,
in cussu mare, in mesu ‘e sa tempesta
de sos sentidos mios atturdidos.
Attesu che fin fintzas cussos lidos
de terras ube mùidas de festa
m’istraccaian, dàndemi reposu.

Cumpàrfida mi ses in s’orizonte,
cando prùs nudda deo isettaio,
in dies troppu in presse consumidas.
E chena mi connòschere m’affidas
cust’amore, chi bider non podio
in cuss’iscuru chi tenio ‘e fronte.

E paret chi mi nànnighen sas undas
de custas abbas pàsidas chi tue
m’as ammustradu in custu mar’ ‘e penas,
ube m’abbarraian pagas renas
de sos afficos, pérdidos tottue,
chircande veridades prùs profundas.

Ma como, de sulcare custu mare
timore prùs non tenzo, ca cun tegus
subra sas undas nàvigo serenu.
Si puru in coro ‘e làstimas so prenu,
in custas abbas prùs non torro insegus,
fintzas ch’in custa vida ap’affundare.

Bortigali, 7 settembre 2008

1°Premio al Concorso di Poesia “Su casu” – Sindia 18-12-2010

Condividi post
Repost0
14 gennaio 2014 2 14 /01 /gennaio /2014 02:14

De arrùs

e de sitzieddas sfrorias

est s’àndala iscuria

de chini sunfrit;
ma ddoi funt circhiollas
me is ogus
e me is manus di agiudu
de chini ddu scit caboriai
donendi amori.
No est àrridu su coru
donat tebiori
comente una forredda
e no est de cabori de èbanu
e mancu de arena de mari.
Est unu pabauli
arrùbiu che sànguni
in mes’’e is trigus spabaus
e scabudaus
de custu tempus tzurpu.
Est unu pabauli arrùbiu
su coru nostu
chi crescit
ancà s’abbisòngiu
no tenit cabori.

PAPAVERO ROSSO - Di rovi/ e di prataiole sfiorite/ é il buio cammino/ di chi soffre;/ ma ci sono arcobaleni/ negli occhi/ e nelle mani protese/ di chi sa colorarlo/ donando amore./ Il cuore non è arido/ dà tepore/ come un focolare/ e non è di color ebano/ né di color sabbia di mare./ E’ un papavero/ rosso come il sangue/ tra il grano inaridito/ e abbandonato/ da questo tempo cieco./ E’ un papavero rosso/ il nostro cuore/ che cresce/ dove il bisogno/ non ha colore.

Poesia vincitrice sez. lingua sarda - 4^ ediz. “Donare versi = Donare vita” Avis Furtei tema: “Tutti i colori del mondo” - 6 gennaio 2014

Condividi post
Repost0
11 gennaio 2014 6 11 /01 /gennaio /2014 16:29

Coro meu ajò ajò.

Coro meu ajò ajò a sa tanca a binnennare

duos si poden cojare

però non tenen pabiru,

bellas de su monairu

sun in mare navighende,

tres piscasdores pischende

intro de una pischera....

Condividi post
Repost0
4 gennaio 2014 6 04 /01 /gennaio /2014 15:33
Condividi post
Repost0
25 dicembre 2013 3 25 /12 /dicembre /2013 21:55

Luche a lampizos d'oro
intinghemi su coro
irbiadiu 'e poeticos pannos,
ca pius no assaporo
cudd'arcanu tesoro
chi m'it issoru dae tempos mannos.
Luches de universos
chi ispiraian versos
incanudios paris chin sos annos
como non bido raju
de ispantu, durcura, o de ammaju.

Ca 'entos de travuntana
in su coro bardana
han fattu chin mulinos d'astraore,
e sicca sa funtana
ne abbas e nen gana
tenet pius de iffundere fiore.
In su campu ervoridu
como non fachet nidu
sa prantarita* chin cantos d' amore ---*allodola
morta chei sas mias
emossiones de sas poesias.

Gasi su coro sonat
e pius no intonat
in s' anima durcuras de armonia,
nen s' imbentu m' ispronat
ma antis m' abbandonat
su pessamentu innidu ch' haia
de iscriere serena
umile cantilena
po chi mi torret sa vena fuia
andada chei s'unda
chind' una malispessia moribunda,

Condividi post
Repost0
24 dicembre 2013 2 24 /12 /dicembre /2013 16:47

(dialogo immaginario tra due coniugicircondati dal silenzio di un incipiente autunno)

Arressignu

Scis poit’est
chi no si lùxint prus
is ogus a nosu
e is trempas
si sunt sfridadas?
E scis poit’est
chi proina de follas ingroghias
at donau cabori
a s’atòngiu nostu?
Ti nau carei…
Est totu po s’arressignu scioncu
chi custa cilixia
accabbada me is lavras
de s’amori nostu
no s’indi scilla mai.
Marigosu est s’abetu
chi no si torrat sceda
e chi intzurpat
is dis chi passaus
a proponis in su scuriu
po sa timoria
de s’inci pèrdiri.

E si sunfrit
po icustu
comenti chi tenèssimus
abbisòngiu sceti
de làgrimas.

Sandro Chiappori 2° Classificato Premio

Poesia

“Città di Iglesias” 2013

Rassegnazione

Sai perché
non ci brillano più
gli occhi
e le guance
si sono raffreddate?
E sai perché
pioggia di foglie ingiallite
ha colorato
il nostro autunno?
T’assicuro che è così:
è per la stupida rassegnazione
che questa brina
finita sulle labbra
del nostro amore
non si sciolga mai.
Amare è l’attesa
che non ci dà risposte
e che acceca
i giorni che trascorriamo
brancolando nel buio
per la paura
di perderci.

E si soffre
per questo
come se avessimo
soltanto bisogno
di lacrime.

Condividi post
Repost0
24 dicembre 2013 2 24 /12 /dicembre /2013 16:33


Dae custu giannile a unu ‘oe,
frades mios, cun lùghidas isperas,
miro su tempus bìdrigu de oe

pro bi chircare aniscas galaveras
chi a su cras sian ura 'e bonu proe.
Ma chentales de pìdigas aeras

mi faghen tìmer' chi in su benidore
sighire amos a pè pittiriaccas
peleosas de làstima e rancore.

Dae manos, de pasu infertu istraccas,
amos a perder' s'estru 'e s'isermore
mirende nos las bènnere teraccas

de no ischimos mancu cale isbagliu
nos eppat, dae òmines de judu,
mudadu in zente chena prus tribagliu.

E gai amos a viver' in s'impudu
d'aer' crètidu a cussu giogu vagliu
chi, trasuleri, nos at postu a nudu

sa neghe 'e olvidare sos insinzos
de cussa sabiesa 'e contivizu
chi no tzedìat a sos pistighinzos;

ue sa dignidade fit ricchesa
cumone, mama e fiza 'e se matessi,
pane ch' ammeraìat coro e mesa

de sos chi resessìan, a su nessi,
a lograre cun seru sa tzertesa
de no colare die essi per essi.

E ue s'agateren in su mundu,
appende afficcu in se, frade cun frade
s'aggiuaìan paris ca in fundu

s'esser'zente de bona voluntade
nde faghiada òmines de bundu,
ghiadores de cussa dignidade

ue est ora'e torrare fittianos,
frades mios, e sòlver' s'iscurore
de custos tempos malos e metzanos

pro chi in sos chelos de su 'enidore
nos torret intr' 'e coro e in sas manos,
miraculosu, s'estru 'e s'isermore.

Primu Premiu Rima a tema impostu Dignidade: fiza e mama de … setzione Musserradu Meridda - Premiu Logudoro Otieri 2013

Condividi post
Repost0
24 dicembre 2013 2 24 /12 /dicembre /2013 16:20

Poesia dedicada a Francesco Merù

Galu valores moffene che canna
moffen’a bentu chillian in s’aera
unu sentidu de astula braghera
paret muttinde torra a boche manna.

Ippi irvettande‘alu unu carinnu
unu saludu imbertu da-e Milanu
ma puntu mat’a istillu chin sa manu
su tempus ch’it porrindemi su sinnu.

Unu luna de piche in mesu esta
iscuricande in bratzos de sa sorte
chin sos rajos iffustos de sa morte
fit zirande una lantia che tempesta.

A irgramios un’istria a biccu vertu
in costas d’una jaca s’impuddile
e canes ritzos ritzos in quile
a zarulos de vronte a campu apertu.

Bentos de travuntana e de traschia
sulana fritta sa cara‘e sa vronte
a filu tamban forte in s’orizonte
sas campanas prus rudes d’agonia.

Chentu chimeras in sa losa tua
fadadu tan che mastru su mementu
e precos de rosarios tra su entu
si son’isortos chin s’anima a cua.

Pintores de su chelu ti tinghian
cristallos a funtanas de maghias
e riflessos de rimas de poesias
in s’arcu ‘e s’orizonte ti ninnian.

Oje chirco un’amicu caru inoche
chi mi tinghiat de oro cad’idea
custu dolore mancu s’istadea
lu pesat ca lu prango chin sa oche.

A toccos de balente in mes’iscuru
ispronat cada vrina su ponente
su saludu mundanu a custa zente
ar dadu chin s’estremu de sicuru.

Inoche so-e ocannu amicu miu
a tesse custa grobe in su telarzu
che fera in fritta notte de frearzu
t’intendo in cussa…losa…affritturiu.

Primo premio-sez rima Ossi-2010

Condividi post
Repost0
21 dicembre 2013 6 21 /12 /dicembre /2013 18:33

(Est prejadu calesisiat ajudu de curregiu siguru pro calchi versu trascritu male.)

Dido

Proite m'as lassadu ingratu Enea

in tantu insoportabile penare.

Pius bella nde poden agatare

ma chi t'amet che Dido non bi crea (s).

Enea

Non ti atristes amabile sirena

mudabile pro te non so ancora,

tedesser de su coro triunfadora,

isolta cust'orribbile cadena.

Dido

Viver tue inserradu in cussa gabbia,

cunserva sos amores cun cautela,

m'amas de totu coro e non de labbia,

pustis chi da Cartago as postu vela;

infines ses trojanu e de s'Arabbia

e de Paris gia tenes parentela.

Si m'amas, a Lavinia istruechela,

si ti cheres de Dido innamorare.

Enea

Dido mia, e proite mi declaras

de Paris cussu passu isfortunadu,

de afetu non fit si non de laras

e pro fortza a Lavinia ap'isposadu;

penetrante saeta cantu naras,

dogn'antiga piae at rinnovadu.

Si Paris variabbil'est istadu,

Troja nos est istada ingannadora.

Dido

Proite as lassadu sa tua Dido

brujend'in dunu fogu insuportabbile;

brujend'in sas fiamas de Cupido.

Fiamas de s'inferru veritabbile,

fiamas dae sas alas miro e bido

incostante a s'afetu inesplicabbile;

o barbaru incostante e variabbile

ch'as cherfidu a Catagine burlare.

Enea

Incostantes non sun ne variales

sos afettos chi t'apo inclita rosa (famada rosa)

sunu tantos sos atos protzessuales

chi m'intiman a gherra istrepitosa;

pro calmare sa penas infernales

mi so idu obbligadu a tale cosa.

S'idulu meu ses e i s'isposa'

chi torrende a Cartago amo a dogn'ora.

Dido

Amores totu viles de un'amante,

non so pius de Cartago alta reina,

felice cuddu forte Fioravante

ch'at proadu s'amore a Dursolina,

Legges de Orlandina a ogn'istante,

de Clori principessa alessandrina,

tota s'Ispagna cun sa Palestina,

bell'armada pro dido an a formare.

Enea

Cunsiderami Didò in simizantzia

unu Buovo D'Antona cun Drusiana,

amantes de favore e de costantzia

comente Rizieri e Fregorbana.

Suterradu an s'amore in timoramtzia,

Otaviu e Lucretzia romana;

ma sa zente adriatica e trojana

an'a morrer pro te rica aurora.

Dido

O ninfas, consolade un'infelice!

Musa de unu mare abbolotadu,

de Cartago sa grande imperatrice,

perfid'e bruta ratza at ingannadu,

ratz'e Laomedonte ingannadrice

chi dogni giurament'at afaltzadu;

si ti cheres de Dido innamoradu,

procura a Lavinia abbandonare.

Enea

Si custu regnu tou s'isterminia',

ite irgonza, ite vituperiu,

a Dido apo amadu e no a Lavinia

cun ardente fervore e desideriu.

tedesser de sos regnos s'ignominia,

morrer Dido in tantu cativeriu,

dami calchi sucursu a refrigeriu,

non ti mustres che tigre traitora.

Dido

Si cheres dae me assistimentu,

cunfirmami fidele s'intentzione,

prite s'amore tou est totu entu

chi paret simizante a faraone;

faghem'unu solenne giuramentu

pro cunfirmare in s'istimassione,

però si t'innamoras de Didone,

de velenu a Lavinia as alterare.

Enea

Girare depes baddes e montagna,

dogni corona e dogni reinadu,

amante si sa sorte m'acumpagna'

de torrar'a su nostru antigu istadu,

ogn'iscetru as a tenner dae s'ispagna,

ogni tartaru su pius sublimadu,

de ochir'a Lavinia apo giuradu,

s'isposa brut'infame traitora.

Dido

Finis proite tantu argumentare,

si cheres a Lavinia, gloriadinde,

si non m'amas e deo t'ap'amare

s'amore de pius s'est aggrandinde;

ma si tenes bidea de mi lassare,

dae sa terra mia baetinde,

ma si lassas a Dido, ammentatinde

ch'in Cartago pius non dees intrare.

Pius bella nde podes agatare ...

Enea

Pro finis non prolungo s'argumetu,

ponzo fine e congruo cust'istoria;

l'amo de totu coro ogni momentu,

impremida ti tenzo in sa memoria.

Ti fato unu solenne giuramentu

de torrare a sa nostra antiga gloria,

tue sola tes'aer sa vitoria

de su mare, sirena incantadora

tesesser de su coro triunfadora...

Condividi post
Repost0
18 dicembre 2013 3 18 /12 /dicembre /2013 22:51

Che i sas rosas
d’attonzu…
ch’ingabban in su entu,
est frorinde sa die risulana
a luches de tempesta
e intendo sos gutturzos
chin sas alas de s’ae
chi chircan su marzane
muribundu.


In sa culla‘e sa notte
chillio sa soledade
chi pranghet sa tempesta
tra sas dudas d’iscuru
chi tessini suspiros
ricamande sos pessos
e nottas de chitarra
in accordos de lunas
mi porrin prus crochidos
sos ammentos.


In sa luche‘e sos tronos…
m’aparis incantada
pili niedda ‘e monte
chin frores de neulache
e fritta est sa corona
chi prendet su rubinu‘e su padente.


Un’istriulu‘e sole
d’un iscusorju anticu
si frazicat in s’ala
graminande sa frina
tra sos sinnos e precos
pintat rajos de luna
e in pispinidas laras
li lezo sa colada pitzinnia.


Sone chentu chimeras
chi jocan in su coro
mi porrin in su prattu
sos ammentos d’amore
chi coronan sa luche
e in beranos de seda a passu‘e soledade
in frores de tiria...intro unu bisu‘e oro b’ido a tie.


Primu Premiu Logudoro 2013

Condividi post
Repost0