Iscrio a bortas cun sa mente istraca
pro me mantessi chirchende reposu,
cando de cumpanzia bisonzosu
su lapis cun pabilu lasso afaca,
cumpidende, ch'esseran in busciaca,
in segratos ch'afronto isperantzosu.
Puru cando in sas notes de serenu
che giardineri m'iso, tzapitende
fiores de sentidos, semenende
e cogliende cuntentu in s'ortu amenu,
betend'àpare divinu e terrenu
chi cumpatinde atzetan, perdonende.
E naschet de peraulas, fiore
ch'a sos ateros, bellu s'assimizat,
cando dulches iscutas ammanizat
mustrende de sentires tebiore,
umpare a sos disizos de s'amore
su ch'in coro però. mai s'allizat.
Sun fiores chi creschen chentz'edade
in cunzados de rena colorida,
cumpanzos de su lenu drommischida
chi giogat cun sa mia realtade,
mustrende, cun bisos de eternidade
gustos e ispantos de sa vida.
Iscrio, cando dolet su pensare
e s'andare m'apretat fastizosu,
o cando in dies, nodidas de gosu
intendo chi mi cheret istrinare,
est tando chi sa manu lass'andare
ca l'est ghia su coro generosu.
Primu premiu Ossi 2012
Bortada in loguderesu dae Altana
Su bentu oje frusciat pius forte
ischitzende de mare sos ammentos
e mudan in balcones sos lamentos;
boghes cun fruscios, mulinadas cortes.
Narat de te insegus de s'ispiju,
sorte chi non t'isetat ne ti ferit,
imberghida tra poju chi s'abberit
peus de ierrale eladu inghiju
ch'ispozat naes , butones de rosa
e turmentat acutu rimpiantu
cun sas perdidas bagas de su bantu
e mai cunfortu de bida fadosa.
Mi turmentan cun aspru rimpiantu,
ocajones e frases mai nadas
perdende tando beras cunfrontadas,
solu pro vanas presses de iscantu,
timores chi nos marcan tot'intreu
in braga ispartu pro nd'aer afiu
de cuntentesa in chios, de vanu briu
cun tribulos oldidos de anneu.
Poi frinas lenas in s'istadiale
chi nos ponet che lizos a sa lota
miraculu de atza gia connota
e de delicadesa virtuale.
An'a restare lebias, galanas,
ternuras de pitzinnos simizantes,
rajitos grogos in ojos penantes
e in pasteras cun sutzosas ganas.
E tremet solidade posta in manos
a ojos isperdidos in ammentos,
abbat sos lizos a butios istentos,
ranchida cura de tempos lontanos
Sos iscarpones mios senza vundu
Ant catigadu cussorjas de gana
Lassande improntas in terra ruzana
Fritta, palas a sole, caentada
Solu dae zappu e da s'arvada
Serrada a muru sicu tott'in tundu.
Babbu mi l'at donà cun tantu amore
Che cando mannu esseret s'ascusorzu
E che issu, messande trigu e orzu
Sighinde s'arte, e suoradu in chizos
Peso sa varche a chelu, paren lizos
Sos mannucros d'ispigas, su laore,
M'enit a undas ch'ispinghet su entu
Basandemi sa cara sun cuntentas.
Che puntura in sinu sas lamentas
De babbu intendo, tocheddat su coro
Nandemi fzu: Custos granos d'oro
Los beneighe, cras est pane lentu.
Sidiu e sole l'intendo che fogu
In sa carena chi lenta brujades
Ma non brujat s'ispera chi mi dades
Sa siguresa ch'intendo frorire
Che zusta paga 'e su tantu sufrire
Canto e rido che pizinnu a giogu.
Canto sos bisos de sa pizinnia
Artu volande, cale turturedda
Sidiu de lugore. Una taschedda
De pazinas d'iscrier, supra palas
Annadas bonas e annadas malas
Dies de sole, nottes de traschia.
Sos bolos sunt restados rasu-rasu
A sa terra chi ranghino sicanna
Però de issa sa parte prus manna
Nde fatto mia 'e sos lughidos chizos
Aundan cuddos candidos disizzos
De babbu, e s'umbra sua mi dat pasu.
1° Classificato - Sezione Sardegna del Concorso di poesia sarda “Istillas de lentore” Ulassai 2013
Una poesia po sas feminas, tropu frecuente vittimas de abusu, de violenzia e de morte
Ischintiddas e fumu in chelos trinos
e cuntzertos de campanas e brillios,
e lanas e amores in birbillios* òòòòòòòòòòòòfermento
imberghene che tazos in caminos.
Tott' intundu sa parta che una mandra
est festande su Santu sanadore* Sant' Ant. Ab. guar. dell'herpes chi 'e sa carre frimadu hat su brujore
untande in sa carena sa malandra* .òòòòòòòòverruca
Unu rosariu in manu po su pinzu* pegno, promessa, ex voto
e un' ascruza 'e linna beneitta,
unu sinnu, unu 'asu a sa ruchitta
unu 'ocu balente in su trighinzu.
Dae s' aèra a fauzu* travuntana òòòòòòòòòòòin giro
est falande chin froccos a sas tancas,
e bolana sas funes dae francas
po l'atzappare s' istella baiana* . òòòòòòòòòòscapola
In ojos de pitzinnos cudd' incantu
chi trasparit durcuras isconnotas,
in coro de sos mannos milli lottas
anticas, de onores e de bantu.
A drinnos d'amistade e de amore
campaneddas caminan in sas ghias
iscapande superbas melodias
a su tempus de como, e benidore.
In sa cara festante, che isteddu
iscassan sas massiddas* a su risu òòòòòòòòò guance
e in laras buffande 'achen accisu
saniettes de biancu e de nieddu.
Dae su 'ocu ruiores de saurras
si perden in sa notte chin su frittu,
e fachen ghia tichirrios d' urgunittu
e boghes de tenores e de murras.
Subra sos padros mios
sas umbras sun calande
de nues chi minettan temporada.
De sos bundantes rios
su murmuttu m’est nande
chi s’abba insoro est tùrbula e luada.
Cun sa mente atturdida,
so chircande un’amparu
po poder custu tempus affrontare;
sa muta ch’est fuida
de su chelu prus jaru,
ma non risulto a mi l’ismentigare.
Bazi in bonora dies de lugore,
chi consolu a cust’ànimu azis dadu,
como sa tanca ‘ostra apo lassadu
po caminare in terras de dolore.
Bazi in bonora dìligos fiores,
chi coloridu m’azis sos beranos,
cando bos nde collia cun sas manos,
incantadu da’ nuscos e colores.
Un’isperza m’infundet
de tèbias pispias,
mentres lentu camino in cust’andera.
Sa mente si cunfundet
in sas peleas mias,
chircande in chelu lughes de ispera.
Un’iscàmpulu ‘e sole
m’iscaldit sa carena,
fortzis ancora attesu est sa tempesta…
E paret chi che ‘ole
in d-una terra anzena.
Bazi in bonora, tìnnidas de festa.
(22 aprile 2013)
1° Premio "Santu Mauru" – SORGONO 25 maggio 2013
09:37 Scritto da montacutu in poesia sarda | Link permanente | Commenti (0) | OKNOtizie
Non sei connesso. Per connetterti, Log in
Il tuo nome:
La tua mail:
La URL del tuo blog:
Il tuo commento:
Ricorda i miei dati per i prossimi commenti:
Notificami in mail i successivi commenti: