Iscrio (Franco Piga)

Iscrio a bortas cun sa mente istraca

pro me mantessi chirchende reposu,

cando de cumpanzia bisonzosu

su lapis cun pabilu lasso afaca,

cumpidende, ch'esseran in busciaca,

in segratos ch'afronto isperantzosu.

Puru cando in sas notes de serenu

che giardineri m'iso, tzapitende

fiores de sentidos, semenende

e cogliende cuntentu in s'ortu amenu,

betend'àpare divinu e terrenu

chi cumpatinde atzetan, perdonende.

E naschet de peraulas, fiore

ch'a sos ateros, bellu s'assimizat,

cando dulches iscutas ammanizat

mustrende de sentires tebiore,

umpare a sos disizos de s'amore

su ch'in coro però. mai s'allizat.

Sun fiores chi creschen chentz'edade

in cunzados de rena colorida,

cumpanzos de su lenu drommischida

chi giogat cun sa mia realtade,

mustrende, cun bisos de eternidade

gustos e ispantos de sa vida.

Iscrio, cando dolet su pensare

e s'andare m'apretat fastizosu,

o cando in dies, nodidas de gosu

intendo chi mi cheret istrinare,

est tando chi sa manu lass'andare

ca l'est ghia su coro generosu.

Primu premiu Ossi 2012