s'amigu de totu sos sardos chi cheren mezorare sa limba, iscriende su chi capitada e dende cunsizos bonos
Bortada in loguderesu dae Altana
Su bentu oje frusciat pius forte
ischitzende de mare sos ammentos
e mudan in balcones sos lamentos;
boghes cun fruscios, mulinadas cortes.
Narat de te insegus de s'ispiju,
sorte chi non t'isetat ne ti ferit,
imberghida tra poju chi s'abberit
peus de ierrale eladu inghiju
ch'ispozat naes , butones de rosa
e turmentat acutu rimpiantu
cun sas perdidas bagas de su bantu
e mai cunfortu de bida fadosa.
Mi turmentan cun aspru rimpiantu,
ocajones e frases mai nadas
perdende tando beras cunfrontadas,
solu pro vanas presses de iscantu,
timores chi nos marcan tot'intreu
in braga ispartu pro nd'aer afiu
de cuntentesa in chios, de vanu briu
cun tribulos oldidos de anneu.
Poi frinas lenas in s'istadiale
chi nos ponet che lizos a sa lota
miraculu de atza gia connota
e de delicadesa virtuale.
An'a restare lebias, galanas,
ternuras de pitzinnos simizantes,
rajitos grogos in ojos penantes
e in pasteras cun sutzosas ganas.
E tremet solidade posta in manos
a ojos isperdidos in ammentos,
abbat sos lizos a butios istentos,
ranchida cura de tempos lontanos