s'amigu de totu sos sardos chi cheren mezorare sa limba, iscriende su chi capitada e dende cunsizos bonos
Es tropu bella pro la legger solu
chena la poder deo carignare
Issa m'est cale unda de su mare
issa m'est solu a leggere, consolu! Altana
La terra mia
di Guglielmo Piras - Dedicada a Gisella Vacca
Boghe e cantu de sa terra mia
La mia terra
morente,
E’ uno scialle nero
|
Sa terra mia est tremula rosada de avreschidas duras, innossentes. Frina ranchida in niberu salidu e disterros de velas isgiaridas in fuas de adios. Est limba mia a trumentu avvilida e morzende in bandera abbasciada che boghe aeschida de abile felta, agonizende in sas neulas bruglianas de s'ammentu. Un'isciallu nieddu de astiu e lastima; unu fiore irrujadu 'e neulaghe,
trainu luadu chi ti uffiat sas venas. Est sa oghe istraca e lontana de mamma che-i su cantu perdidu de sa festa. Est sa cara bruna e trista de feminas preghende mujas che girasoles in rajos interinados. Est terra mia, bandera irrujada 'e dolore che samben de minnannos, giagadu in barigadas.
|