s'amigu de totu sos sardos chi cheren mezorare sa limba, iscriende su chi capitada e dende cunsizos bonos
Custa l'apo fata pro sa ricurrentzia de remundu piras e pro istuzigare sos istudiosos a promovere noas levas a s'arte de sa poesia improvisada.
Son gia trint'annos de rimas avaros,
cuddos montijos chi miran su Temo,
ma surzin versu e rima a noos laros
si de Re-mundu, sol'ammentu iscremo.
Tentu in adoru, che foza mi tremo,
s'in pensamentu torran temas caros,
chi fin venas de abba cristallina
e pro sa sarda limba, raighina.
Nuschende palcos che abe ola-ola
non l'aterrein frenos sotziales,
e cando clero e fasciu dein murrales,
tesseit su versu cun sa musarola.
De Roma e Grecia, s'ispada e s'istola
canteit in otadas magistrales,
e fide laica sua cun pro terrenu
at abbellidu fintzas creo anzenu.
Avvalora-lu custu, Biddanò!
pro chi venturu godat pinzos caros
e lode manna moat sos avaros
a dare a s'arte sarda giustu pro.
Torren sos emmos a mudare no
ch'etat in palcu dudas e imbaros,
ma brotet noa fruedda de s'isfida
chi est in s'estru sardu remonida.
Tue iscas sirigare sos talentos
de custos fizos nostros in apitu;
cola sos rios, iscutina entos,
chilira rena, pulga caldu e fritu
e faghe semenare sos ammentos
cun contos, cun cantadas, cun iscritu,
fatend'iscola a s'improvisadore
pro lu contivizare dae minore.
Mastra de mastros, mama maestosa,
Monteleone moe cun sa marina
e mustra a mundu mente medidosa
ca ses missa de musa marmurina;
mulghe cun mezoria meravizosa
mojos de mele moru pro mustrina
e mobilita milli muidos mannos
a modellos marcados dae minnannos.