Overblog
Edit post Segui questo blog Administration + Create my blog

s'amigu de totu sos sardos chi cheren mezorare sa limba, iscriende su chi capitada e dende cunsizos bonos

Orrios e olchidos

Cand’orriat s’ainu arritzat orijas,

nastula illargat, riet e sole mirat.

Tot’ischin de su sonu, betzas pijas,

ma no cale paraulas apirat.

Ite b’at a cuare in su motivu?

Unu mutetu de rassegnatzione

o un’innu soversivu?

Forsis rigrasciad Deus chi l’at criadu

pro esser balasciadu

o si la leat chin sa providentzia,

pro no li enner mancu sa passentzia?

Tzeltu chi cando orriat,

s’idet distacu e cantu s’alluntana’

dae sa miseria umana:

no bidende a pienu

ne sa paza ne fenu.

De porcu, inbetze, intro cuss’orchidu

si b’intendet s’isfogu materiale:

proite lu repetit sempre tale,

comente siat cunfrimma de partidu.

Ma no pensat ne creet

che a sa robba chi acatat e chi leat

tra s’algia chi ch’istreat

cando ficat su murru

intro su muntonarzu,

ca iscopu de vida at in tuturru.

Chie mai tedesser pius cuntentu?

Chie vivet a istentu

ma in coro at sa fide e s’isperatzia

o cusse chi at sentidos de bundantzia

e si nde frigat de su sentimentu?

 

Torna alla home
Condividi post
Repost0
Per essere informato degli ultimi articoli, iscriviti:
Commenta il post