s'amigu de totu sos sardos chi cheren mezorare sa limba, iscriende su chi capitada e dende cunsizos bonos
L’inverno aveva rinfrescato
anche
il colore delle rocce. Dai monti scendevano,
vene d’argento, mille rivoletti silenziosi,
scintillanti tra il verde vivido dell’erba.
Il torrente sussultava in fondo alla valle tra
i peschi e i mandorli fioriti, E tutto ’era puro,
giovane, fresco, sotto la luce argentea del cielo.
(Grazia Deledda)
Su eranu
(bortadu in otava dae altana)
Cun s'intentu de fagher onore a Grascedda.
Sierru fritu aiat isfriscadu
finas cussu colore de sa roca.
Dae sas venas de monte impratadu,
milli rizolos a su toca toca
falana mudos cun s'ischentiddadu
riflessu sou chi tra birde imbroca'
trainu tra mudores dende zelu
a fiores de adde e lugh'e chelu.