s'amigu de totu sos sardos chi cheren mezorare sa limba, iscriende su chi capitada e dende cunsizos bonos
Muidas, fruscios e tzocos in orija,
frimmende in cheas umiles pupias,
rifletian sas lichidas labias
covecadas in subra sa cadrija.
A boghes altas ispinghende gianna,
omines orioados intendia
e a coas de mamma m'astringhia
chilchend'ojada chi s'isprammu ispanna.
Su muculu in sa capa tremulende
azulaiat s'umbra minetosa
de una bete corruda mariposa
chi la fit de continu arrodiende.
Poi cun sos ojos a s'aberi-tanca,
idei una conca massacrada
e una forte manu annerviada,
ch'istratzaiat pilos cun sa franca.
Su gridu mi ch'esseit a tota uca
e oltulei mudantes dae sa canna
e mamma a mi coglire afanna-afanna,
mandeit in su brajeri fusu e ruca.
Cusso assalcios, como sun diversos,
pro cantu ancor'ispinghen betzas portas
e sas antigas umbras, torra isortas
sun muidende cun bolos aversos;
Non lassemus chi cuddas mariposas
benzan Arpias pro nostras incunzas,
ma muden in erinnis cun sas frunzas
pro pagare sos mastros d'afoghizos;
fatende nidos in cheas de chizos
pro cumprender iscenas terrorosas.